Jedzie pociąg z daleka
na problemy nie czeka,
a konduktor łaskawy
daje słodkie potrawy.
Pierwszy wagon pełen słońca,
drugi pełen marzeń,
jedzie, jedzie tak bez końca
wprost do wyobrażeń.
Trzeci wagon pełen wiary
w to, co niezbadane,
czwarty za to wiezie skarby
rzadko spotykane.
Piąty, szósty pełne śmiechu
mimo wielu burz.
Siódmy, ósmy pełne śpiewu
roztańczonych dusz.
A dziewiąty i dziesiąty
pełne wiedzy są.
Zamyślone z optymizmem
ku przyszłości mkną.
2.06.2008 r.
